Hardnekkige patronen

Ik vraag mij af: kan ik met zachtheid kijken naar de spiegel die ik heb gehad? Vanuit het gegeven dat ik niet zo ben maar zo ben geworden. Door de dingen die ik in mijn leven heb mee gemaakt, om mij heen als voorbeeld heb gezien of (onbewust) dacht te moeten doen om mijzelf te beschermen.

In mijn geval zou ik soms graag willen dat er even voor mij gezorgd wordt. Als dat kleine meisje van vroeger. Toch laat ik met mijn reactie (bot en afstandelijk) iets anders zien. Door de boodschap die ik geef stoot ik af. Terwijl er onder mijn harde reactie een kwetsbaar deel zit. Een deel dat vraagt om aandacht. Aandacht die ik alleen aan mezelf kan geven.

Op een bepaald moment in mijn leven had ik iets nodig maar kreeg het niet. Dit gebeurt bij ons allemaal. Het is onmogelijk zonder tekorten op te groeien. Onbewust ben ik iets gaan doen om dat nare gevoel - wat toen is ontstaan - op te vullen. Ik ben mezelf groot en sterk gaan maken. Om vervolgens, in bepaalde situaties waarin ik mij kwetsbaar voel, getriggerd te worden. En hoppaaaa: het oude patroon komt tevoorschijn. Door te begrijpen wat er gebeurt en waar het vandaan komt kan ik andere keuzes gaan maken. En ja daarvoor geldt: oefenen, oefenen, oefenen.

We hebben allemaal onze patronen en strategieën vanuit tekorten en kwetsuren. Dat wordt soms pijnlijk duidelijk, bijvoorbeeld door de spiegel die een ander ons voor houdt.

Kun jij jouw patronen zien? En geef je jezelf de ruimte om te voelen welke (kind)behoeftes daar onder zitten? Om vervolgens, met je gezonde volwassen delen, jezelf te geven wat je misschien niet altijd (als kind) gekregen hebt.

In mijn energetische coachsessies begeleid ik je, met behulp van NEI therapie, NLP en opstellingen, bij dit proces. En ja, we zijn nooit helemaal uitgeleerd :).